|
|
Het hok 'Van der Wal & Winkel' bestaat uit de drie vrienden Romke en Wietse van der Wal en Albert Winkel die samen de duivenport beoefenen in postduivenhoudersvereniging Vice Versa, samen met 11 naburige verenigingen behorende bij Samenspel D van Afd. 11, Friesland '96. Met een beperkt aantal duiven proberen zij mooie prestaties neer te zetten op met name de midfond en dagfond.
Taakverdeling
Aangezien het vlieghok in de achtertuin van Romke is gesitueerd, komt de dagelijkse verzorging van de oude en jonge vliegduiven grotendeels op zijn schouders terecht. In de loop van de jaren heeft Romke zo veel 'Fingerspitzengefuhl' opgebouwd voor de vliegduiven. Wietse verzorgt de kweekduiven, gehuisvest in een apart kweekhokje in zijn achtertuin, en komt zo geregeld een mand speenrijpe jongen bij Romke afleveren. Albert tot slot beheert deze website en houdt via keel- en mestonderzoek de gezondheid van de duiven in de gaten. Ook springen Albert en Wietse regelmatig bij in de verzorging van de vliegduiven. Verder spreken Romke, Wietse en Albert elkaar vaak meerdere keren per week om te overleggen over tal van kleinere en grotere beslissingen: immers, drie weten meer dan een!
Het nieuwe vlieghok (sinds december 2015)
Na vele jaren van aanpassingen kwamen we in 2015 tot de conclusie dat het oude vlieghok een te zwakke schakel was in het geheel van de verzorging. Na het seizoen werd begonnen met het bedenken van het 'ideale duivenhok', gegeven de beschikbare tuin. Een lijst van wensen werd uiteindelijk omgezet tot een ontwerp en in november werd begonnen met bouwen. Wat resulteerde was een nieuw 'rechttoe-rechtaan' duivenhok van 5,8 m lang en 2,1 m diep. Op het moment van schrijven van deze tekst (eind december) is het hok bijna klaar. Hieronder enkele foto's.
Taakverdeling
Aangezien het vlieghok in de achtertuin van Romke is gesitueerd, komt de dagelijkse verzorging van de oude en jonge vliegduiven grotendeels op zijn schouders terecht. In de loop van de jaren heeft Romke zo veel 'Fingerspitzengefuhl' opgebouwd voor de vliegduiven. Wietse verzorgt de kweekduiven, gehuisvest in een apart kweekhokje in zijn achtertuin, en komt zo geregeld een mand speenrijpe jongen bij Romke afleveren. Albert tot slot beheert deze website en houdt via keel- en mestonderzoek de gezondheid van de duiven in de gaten. Ook springen Albert en Wietse regelmatig bij in de verzorging van de vliegduiven. Verder spreken Romke, Wietse en Albert elkaar vaak meerdere keren per week om te overleggen over tal van kleinere en grotere beslissingen: immers, drie weten meer dan een!
Het nieuwe vlieghok (sinds december 2015)
Na vele jaren van aanpassingen kwamen we in 2015 tot de conclusie dat het oude vlieghok een te zwakke schakel was in het geheel van de verzorging. Na het seizoen werd begonnen met het bedenken van het 'ideale duivenhok', gegeven de beschikbare tuin. Een lijst van wensen werd uiteindelijk omgezet tot een ontwerp en in november werd begonnen met bouwen. Wat resulteerde was een nieuw 'rechttoe-rechtaan' duivenhok van 5,8 m lang en 2,1 m diep. Op het moment van schrijven van deze tekst (eind december) is het hok bijna klaar. Hieronder enkele foto's.
Het nieuwe vlieghok sinds december 2015
Het oude vlieghok (2005 t/m 2015)
In het jaar 2005 betrok Romke zijn huidige woning en daar werd vanzelfsprekend een duivenhok in de tuin geplaatst. Om efficiënt met het beschikbare tuinoppervlak om te gaan werd toen een L-vormig hok gebouwd. Dit hok is tot en met het seizoen 2015 gebruikt. Daarna waren we het hok zat omdat er teveel aan mankeerde. Het hok zat bouwtechnisch niet slim in elkaar, was van veel praktische gemakken verstoken (bijv. roostervloeren en regelbare verlichting), stond te laag van de grond en was vrij temperatuurgevoelig. Hierdoor was het hok vooral goed tijdens zonnige weken. Daarbuiten was het hok soms kil en onvoldoende droog. Het dak van dit hok was belegd met dakpannen (met veel kieren daartussen), en zonder dakbeschot. Veel liefhebbers zweren daarbij als ventilatiemethode, maar wij stelden vooral vast dat door de kieren koude lucht naar beneden viel. En als iets een vorm-killer is, dan is het wel 'koudeval'. Verder kwam er nauwelijks zon in de afdeling in de hoek van de 'L'; deze afdeling had namelijk maar een heel klein voorfront met glas. Daar huisden de weduwnaars. Deze vlogen daardoor stukken minder dan de weduwduivinnen. Deze laatste waren gehuisvest in een kleine afdeling met veel glas op de zuidkant. Mede door dit handicap hebben we enkele jaren alleen met 10 tot 18 duivinnen gevlogen. Deze keuze was trouwens ook ingegeven door de weinig beschikbare vrije tijd. Deze tijd kon nu helemaal worden besteed aan het prepareren van die ene groep duivinnen. En dat lukte vaak goed. Met uitsluitend duivinnen werden mooie kampioenschappen behaald. In de andere twee afdelingen was het echter 'roeien met de riemen die je hebt'. Hieronder enkele foto's van het oude hok.
Het oude L-vormige vlieghok dat tot en met 2015 werd gebruikt
Dagelijkse verzorging
Geprobeerd wordt de duiven in optima forma te brengen door...
Wondermiddeltjes en geheimen
Dagelijks krijgen de duiven een handje 'bak allerhande', met daarin verschillende soorten grit, mineralenpoeder en kleine zaden. Duiven die een zware inspanning hebben geleverd krijgen soms een eiwitcapsule opgestoken terwijl voorafgaand aan een dagfondvlucht extra vetten worden verstrekt. En 'that's it!' Hoewel sommige bijproducten best nuttig kunnen zijn, zijn we erg terughoudend t.a.v. de 'commerciële explosie' aan elixers, kruidenpreparaten en andere wondermiddeltjes. Die werken meestal uitstekend... In de stripboeken van Asterix en Obelix welteverstaan! Een bekende auteur schreef eens: duivensport gaat om drie dingen: goede duiven op een goed hok en een melker die alles ziet. Al het andere (wondermiddeltjes op natuurlijke basis, geheimen en wat dies meer zij) is vaak grote flauwekul.
Veterinaire zaken
Naast de gebruikelijke entingen (Paramyxo, Pokken, Herpes) worden keelslijm en mest van de duiven tijdens het vliegseizoen regelmatig microscopisch gecontroleerd. Daarbij wordt soms de tijd genomen álle duiven individueel te onderzoeken en - indien nodig - individueel te behandelen. Hiermee wordt voorkomen dat de duiven vormverlies oplopen door onnodig toegediende antibiotica/chemotherapeutica. Bovendien is het goedkoop en wordt resistentievorming tegengegaan. Voor diepgaander veterinaire zaken wordt veelal een beroep gedaan op duivendierenartsen Nanne Wolff in Wezep en Hans van der Sluis in Kockengen.
Geprobeerd wordt de duiven in optima forma te brengen door...
- de gezondheid van de duiven scherp in de gaten te houden, onder andere doordat we keeluitstrijkjes en mest van onze duiven zelf microscopisch onderzoeken;
- door de gebruikelijke trainingsuren rond het hok (soms aangevuld met 'lapvluchtjes');
- het opvoeren van de duiven naar specifieke vluchten toe;
- het verstrekken van een bad op zondag.
- het gericht toepassen van verlichting en verwarming
Wondermiddeltjes en geheimen
Dagelijks krijgen de duiven een handje 'bak allerhande', met daarin verschillende soorten grit, mineralenpoeder en kleine zaden. Duiven die een zware inspanning hebben geleverd krijgen soms een eiwitcapsule opgestoken terwijl voorafgaand aan een dagfondvlucht extra vetten worden verstrekt. En 'that's it!' Hoewel sommige bijproducten best nuttig kunnen zijn, zijn we erg terughoudend t.a.v. de 'commerciële explosie' aan elixers, kruidenpreparaten en andere wondermiddeltjes. Die werken meestal uitstekend... In de stripboeken van Asterix en Obelix welteverstaan! Een bekende auteur schreef eens: duivensport gaat om drie dingen: goede duiven op een goed hok en een melker die alles ziet. Al het andere (wondermiddeltjes op natuurlijke basis, geheimen en wat dies meer zij) is vaak grote flauwekul.
Veterinaire zaken
Naast de gebruikelijke entingen (Paramyxo, Pokken, Herpes) worden keelslijm en mest van de duiven tijdens het vliegseizoen regelmatig microscopisch gecontroleerd. Daarbij wordt soms de tijd genomen álle duiven individueel te onderzoeken en - indien nodig - individueel te behandelen. Hiermee wordt voorkomen dat de duiven vormverlies oplopen door onnodig toegediende antibiotica/chemotherapeutica. Bovendien is het goedkoop en wordt resistentievorming tegengegaan. Voor diepgaander veterinaire zaken wordt veelal een beroep gedaan op duivendierenartsen Nanne Wolff in Wezep en Hans van der Sluis in Kockengen.
