In 1997 zijn we begonnen met de sport. Van te voren via een konijnenhokje aan de muur naar een gewoon hok tegen de schuur er een beetje ingekomen. Je weet hoe dat gaat met ouders. Laat eerst maar eens zien of je er mee om kunt gaan. Onze tuin was nu niet echt groot dus dat mocht het hok ook niet worden. We hadden tegen de tijd dat we begonnen een hokje van 4 bij 1,20 en een klein rennetje voor de duivinnen.
Elk jaar konden we een 15 tot 20 jongen over houden met wat kunst en vliegwerk.
De eerst 2 jaar ging het natuurlijk niet echt geweldig. Wel eens een top tien in de club maar verder wat meevliegen in de marge.
Albert had om ook bij hem thuis wat te hebben een paar duifjes gekregen van Lieuwe Dijkstra uit Dr Compagnie. Een duivin hebben we gekoppeld met onze In 1997 zijn we begonnen met de sport. Van te voren via een konijnenhokje aan de muur naar een gewoon hok tegen de schuur er een beetje ingekomen. Je weet hoe dat gaat met ouders. Laat eerst maar eens zien of je er mee om kunt gaan. Onze tuin was nu niet echt groot dus dat mocht het hok ook niet worden. We hadden tegen de tijd dat we begonnen een hokje van 4 bij 1,20 en een klein rennetje voor de duivinnen.
Elk jaar konden we een 15 tot 20 jongen over houden met wat kunst en vliegwerk.
De eerst 2 jaar ging het natuurlijk niet echt geweldig. Wel eens een top tien in de club maar verder wat meevliegen in de marge.
Albert had om ook bij hem thuis wat te hebben een paar duifjes gekregen van Lieuwe Dijkstra uit Dr Compagnie. Een duivin hebben we gekoppeld met onze "Oude Doffer":
Hieruit kweekten we de 071. Een mooie sterke blauwe doffer.
Langzaam ging het jaar verder en toen de jonge duivenvluchten er aan kwamen liet hij zich wel steeds bij onze eersten zien maar in de club was het steeds in de middenmoot.
Toen kwam daar de 12e augustus 2000. 's Morgens om 10.15 werden de jongen gelost in Niergnies, een afstand van zo'n 400 km denk ik. In die tijd was er nog geen meldsite of iets dergelijks maar met een variabele wind neigend naar de oosthoek zou het wel niet heel snel gaan.
Het was heerlijk weer, ouders op vakantie en dus lekker met een duivenblaadje en een bakje koffie in de tuin. De radio veel te hard en het hok schoon. Beetje zwetsen en ouwehoeren met z'n drieen.
Dan opeens: He daar gaat al 1 dan zijn ze er dus toch eerder dan we dachten.Maar dan maakt hij een draai om een grote denneboom die verder op in de buurt staat en komt weer terug naar ons hokje. Potverdrie het is er één van ons. De ene vliegt naar binnen om de radio zachter te zetten, de ander doet snel de stofjas aan (ja in die periode dachten we nog dat alles altijd hetzelfde moest haha) En de derde pakt snel het bakje met voer klaar. Zo zenuwachtig als we zijn blijkt de 071 nergens naar te hebben gekeken en is als een dolle naar binnen geknald.
Vlug de ring er af en geklokt en elkaar een beetje vreemd aan kijken. En dan begint het wachten. Aangezien het een NPO-vlucht was moesten we melden binnen een kwartier dus na 13 minuten de telefoon gepakt en doorgemeld. Nee jongens er is verder nog niets. Poosje later maar eens even met onze leermeester bellen. Die zat een kwartiertje later. De gebroeders Wijnstra konden ons niet houden die dag, de vd Heide's niet Lieuwe niet en hoe meer mensen we spraken hoe duidelijker het werd dat we die dag eindelijk eens een eerste zouden pakken in de club.
's Avonds bij het afslaan kwam Wiebe van der Woude even bij onze vereniging buurten en deze vertelde dat Ruurd Visser, Wiebe zijn compagnon op Teletekst stond.
Dat was vreemd want wij zaten hem wel een paar minuten voor. Snel gebeld met Albert zijn vader en ja hoor. 7e op teletekst tegen bijna 13.000 duiven . Door het verloop van onze klok bleek dat we uiteindelijk 5e zouden eindigen maar dat mocht de pret niet drukken. Die avond hebben we voor het eerst het genoegen mogen smaken van een kleine overwinningsroes.
De volgend ochtend hadden we alle drie een beetje hoofdpijn maar wat was het gezellig en wat waren wíj trots op dat beestje.
Een 3 jaar later vliegt een halfzusje een 5e op teletekst tegen meer dan 18.000 duiven vanuit Charleville bij Wijtsma-Visser. Hier was de oude doffer gekoppeld met een duivin van meneer Hoogstraten uit ??? deze had Gerben gekregen als beloning voor het opvangen van een goede duif van deze liefhebber.
Later mochten we zelf tot nu toe nog 3 x op teletekst staan en elke keer was het net zo'n geweldige ervaring als de eerste maar toch net een beetje anders...
Elk jaar konden we een 15 tot 20 jongen over houden met wat kunst en vliegwerk.
De eerst 2 jaar ging het natuurlijk niet echt geweldig. Wel eens een top tien in de club maar verder wat meevliegen in de marge.
Albert had om ook bij hem thuis wat te hebben een paar duifjes gekregen van Lieuwe Dijkstra uit Dr Compagnie. Een duivin hebben we gekoppeld met onze In 1997 zijn we begonnen met de sport. Van te voren via een konijnenhokje aan de muur naar een gewoon hok tegen de schuur er een beetje ingekomen. Je weet hoe dat gaat met ouders. Laat eerst maar eens zien of je er mee om kunt gaan. Onze tuin was nu niet echt groot dus dat mocht het hok ook niet worden. We hadden tegen de tijd dat we begonnen een hokje van 4 bij 1,20 en een klein rennetje voor de duivinnen.
Elk jaar konden we een 15 tot 20 jongen over houden met wat kunst en vliegwerk.
De eerst 2 jaar ging het natuurlijk niet echt geweldig. Wel eens een top tien in de club maar verder wat meevliegen in de marge.
Albert had om ook bij hem thuis wat te hebben een paar duifjes gekregen van Lieuwe Dijkstra uit Dr Compagnie. Een duivin hebben we gekoppeld met onze "Oude Doffer":
Hieruit kweekten we de 071. Een mooie sterke blauwe doffer.
Langzaam ging het jaar verder en toen de jonge duivenvluchten er aan kwamen liet hij zich wel steeds bij onze eersten zien maar in de club was het steeds in de middenmoot.
Toen kwam daar de 12e augustus 2000. 's Morgens om 10.15 werden de jongen gelost in Niergnies, een afstand van zo'n 400 km denk ik. In die tijd was er nog geen meldsite of iets dergelijks maar met een variabele wind neigend naar de oosthoek zou het wel niet heel snel gaan.
Het was heerlijk weer, ouders op vakantie en dus lekker met een duivenblaadje en een bakje koffie in de tuin. De radio veel te hard en het hok schoon. Beetje zwetsen en ouwehoeren met z'n drieen.
Dan opeens: He daar gaat al 1 dan zijn ze er dus toch eerder dan we dachten.Maar dan maakt hij een draai om een grote denneboom die verder op in de buurt staat en komt weer terug naar ons hokje. Potverdrie het is er één van ons. De ene vliegt naar binnen om de radio zachter te zetten, de ander doet snel de stofjas aan (ja in die periode dachten we nog dat alles altijd hetzelfde moest haha) En de derde pakt snel het bakje met voer klaar. Zo zenuwachtig als we zijn blijkt de 071 nergens naar te hebben gekeken en is als een dolle naar binnen geknald.
Vlug de ring er af en geklokt en elkaar een beetje vreemd aan kijken. En dan begint het wachten. Aangezien het een NPO-vlucht was moesten we melden binnen een kwartier dus na 13 minuten de telefoon gepakt en doorgemeld. Nee jongens er is verder nog niets. Poosje later maar eens even met onze leermeester bellen. Die zat een kwartiertje later. De gebroeders Wijnstra konden ons niet houden die dag, de vd Heide's niet Lieuwe niet en hoe meer mensen we spraken hoe duidelijker het werd dat we die dag eindelijk eens een eerste zouden pakken in de club.
's Avonds bij het afslaan kwam Wiebe van der Woude even bij onze vereniging buurten en deze vertelde dat Ruurd Visser, Wiebe zijn compagnon op Teletekst stond.
Dat was vreemd want wij zaten hem wel een paar minuten voor. Snel gebeld met Albert zijn vader en ja hoor. 7e op teletekst tegen bijna 13.000 duiven . Door het verloop van onze klok bleek dat we uiteindelijk 5e zouden eindigen maar dat mocht de pret niet drukken. Die avond hebben we voor het eerst het genoegen mogen smaken van een kleine overwinningsroes.
De volgend ochtend hadden we alle drie een beetje hoofdpijn maar wat was het gezellig en wat waren wíj trots op dat beestje.
Een 3 jaar later vliegt een halfzusje een 5e op teletekst tegen meer dan 18.000 duiven vanuit Charleville bij Wijtsma-Visser. Hier was de oude doffer gekoppeld met een duivin van meneer Hoogstraten uit ??? deze had Gerben gekregen als beloning voor het opvangen van een goede duif van deze liefhebber.
Later mochten we zelf tot nu toe nog 3 x op teletekst staan en elke keer was het net zo'n geweldige ervaring als de eerste maar toch net een beetje anders...
