Beste sportvrienden, vanmiddag zijn we voor de derde keer met de oude vliegduiven op stap geweest. Afgelopen dagen zijn ze tweemaal naar de rand van Drachten gebracht (4-5 km) om ze weer even te laten wennen aan het hele gedoe van gepakt worden, inmanden, in een auto zitten, loskomen, hoogte maken, richting kiezen, naar huis koersen, thuiskomen, enzovoort... We geloven wel in dat soort korte ritjes om weer even de kopjes scherp + de stress eraf te krijgen. Maar nu dus voor het eerst wat verder weg, naar de carpoolplaats A7 Tjalleberd. Voor ons zo'n 20 kilometer. Hoe dat ging? Dat vertellen we met foto's. Veel plezier.
Bij het pakken viel op dat vooral de doffers dik in het poeder zitten en lekker op gewicht zijn
De duiven zitten in de auto (met de raampjes open natuurlijk). Laat die maar even afkoelen, gaan we eerst de hokken nog poetsen
Shit!
No shit! Ook de broedschotels hebben we omgedraaid. Bedoeling is om eerst de dames los te laten: 12 van de 16 zijn meerjaarse en snappen het spelletje wel. Daarna lossen we de heren: daarvan zijn er juist 12 jaarling, dus die moeten het spelletje nog leren. Zo komen de mannen thuis op een bak waar hun geliefde wacht...
Nog even fris water klaarzetten...
En natuurlijk de vliegklep van het middelste hok open...
Aangekomen op de losplek is het weer nog steeds prachtig. We laten ze eerst even vijf minuten staan, zodat het kwartje valt dat er een training aankomt. Vooral de oudere duivinnen beginnen al wat tegen de spijltjes te springen. Die snappen het wel!
Dan komt er een politieauto met twee agenten polshoogte nemen. Ze zagen vanaf de hoofdweg Albert's auto staan met drie rare kisten erachter en vertrouwden het zaakje niet. Helaas, de kisten bevatten geen cocaïne maar volbloed postduiven. We gebruiken ook geen doping en de wegenbelasting is betaald. Dus ontstond er een leuk gesprek over de duivensport. Terwijl Albert even een fotootje mocht maken voor dit nieuwsblog zetten de heren de politieauto naast die van Albert om te kijken hoe de duiven vertrokken. We hebben ze de sport aangeraden als cooling-down na hun pittige baan!
We losten eerst de 16 dames en een kwartier later de 16 heren. Thuisgekomen (15 minuten na de lossing van de heren) zaten de dames al netjes in hun bakken te wachten, maar nog geen heren te zien
Maar ja hoor, na drie minuten komt ook de mannenploeg aangezeild. We kunnen nog net een fotootje schieten van de laatste drie heren die naar binnen duiken...
En dan is het feest... Hopelijk hebben de jonge heren van dit ritje een beetje geleerd wat het weduwschapsspel is. En anders pakken ze dat de komende weken wel op.
Vandaag hebben we trouwens ook de klok/antennes aangezet zodat we konden controleren of alle chipringen het goed deden. Afgezien van drie duiven die nog 'gechipt' moeten worden, werden verder alle ringen door de antenne gepakt, dus ook dat lijkt weer voor elkaar.
De eerlijk gebiedt ons te zeggen (schrijven ;-) dat de duivinnen ons een beetje tegenvielen. Minder glad en in de poeder dan de heren en niet allemaal voldoende op gewicht en voldoende spanning op de spiertjes. Vorm hoeft er nog niet te zijn, maar een aardige basisconditie, zoals die er bij de heren is, wel.
Misschien morgen nog een training en dan gaan ze a.s. vrijdag mee met de vrachtwagen voor de eerste 'grote' training.
Tot de volgende nieuwsblog!
Vandaag hebben we trouwens ook de klok/antennes aangezet zodat we konden controleren of alle chipringen het goed deden. Afgezien van drie duiven die nog 'gechipt' moeten worden, werden verder alle ringen door de antenne gepakt, dus ook dat lijkt weer voor elkaar.
De eerlijk gebiedt ons te zeggen (schrijven ;-) dat de duivinnen ons een beetje tegenvielen. Minder glad en in de poeder dan de heren en niet allemaal voldoende op gewicht en voldoende spanning op de spiertjes. Vorm hoeft er nog niet te zijn, maar een aardige basisconditie, zoals die er bij de heren is, wel.
Misschien morgen nog een training en dan gaan ze a.s. vrijdag mee met de vrachtwagen voor de eerste 'grote' training.
Tot de volgende nieuwsblog!
