Beste sportvrienden, deze keer een wat langer nieuwsberichtje tussen de weekenden door. Met alleen nog Midfond-6 en Dagfond-5 te gaan, is het oude-duivenseizoen bijna teneinde. Tijd om eens achterover te leunen en de balans op te maken....
Het geheel overzienend kunnen we niet echt tevreden zijn. Na een redelijke eerste vitessevlucht (8/19 één op vier in ACG 7) volgden twee ondermaatse uitslagen (3/20 en 5/18). Na drie vluchten werden de teugels strak aangehaald, zo werden de duiven op twee keer daags trainen gezet en probeerden we ons toch iets weergevoelige duivinnenhokje wat warmer te maken door de verwarmingsplaat in te zetten. Dit vanwege het Siberische voorjaar. Door deze maatregelen maakten de dames een sprong omhoog met op de eerste midfondvlucht 9/19, waaronder prijzen 4 en 10 in het ACG tegen 1910 duiven. Helaas is dit onze beste vlucht gebleven. Daarna bleef het prijspercentage (1:4 in ACG 7) lang vrij aardig, met: 8/18 (midfond-2), 6/13 (dagfond-1 + vitesse-4), 7/10 (midfond-3), 9/17 (dagfond-2 + vitesse-5) en 4/10 (midfond-4). De laatste drie weekenden zakte het ploegje toch langzaam weg, met: 6/16 (dagfond-3 + vitesse-6), 2/9 (midfond-5) en 1/5 (dagfond-4). Daarbij werden er ook maar mondjesmaat kopduiven geklokt. Aan de gezondheid van de duivinnen heeft dit niet gelegen. Bij de start van het seizoen hebben we alle duiven moeten behandelen tegen Trichomonas, daarna zijn ze keurig 'negatief' (schoon) gebleven, zo bleek uit de tussentijdse checks. We denken dat aan de mindere prestaties van dit jaar een combinatie van verschillende factoren ten grondslag ligt. Zo leer je elk jaar weer bij. Daarover misschien later nog eens meer.
Wat dit jaar erg goed ging, was het pakken van de aangewezen duiven. Op dit moment hebben we op alle wedvluchten tot nu toe een aangewezen duif in de prijzen geklokt. In de meeste aangewezen standen staan we er daardoor ook prima bij. Dit ligt er denken we vooral aan dat onze 20 duivinnen echt individueel worden verzorgd en begeleid. Van elke duivin houden we vrij scherp in de gaten in welke staat ze thuiskomt en hoe ze recoupereert na een bepaalde vlucht. Ook houden we van alle dames de prestaties en vluchtomstandigheden bij. Vroeger stapten Romke en Albert wel eens in het duister het hok in en probeerden dan 'puur op gevoel' te bepalen welke duif in de handen lag. Als je zo individueel met duiven bezig bent, is dat elke keer raak. Door elke duif zo in de gaten te houden krijg je ook snel in de gaten welke duiven geschikt zijn voor een bepaalde snelheid, vliegduur, afstand, weertype, meerdere nachten mand, enzovoort. Dat soort statistieken laten prachtig zien dat bepaalde duiven duidelijk beter tot hun recht komen bij 'hun' specifieke voorkeursomstandigheden. Afgelopen week van Chateuaroux bijvoorbeeld: de meerdaagse fond duiven (het type van rustig een dagje 'hangen') geven de programmaduiven even marathonles! Alleskunners lijken uitzonderingen en zelfs de beste duif maakt wel eens een misser.
We gaan in ieder geval nog een aantal duivinnen inkorven voor de laatste midfondvlucht. Eens kijken wat deze vlucht ons nog brengt. Ondertussen zijn we vol aan de slag gegaan met de jonge duiven. Zo zijn ze gevaccineerd tegen Herpes, Paramyxo en Pokken, is een sluimerende luchtweginfectie (met daarbij uiteraard ook enige Trichomonas) uitgeroeid dankzij de geweldige expertise van Hans van der Sluis, zijn de kattenkorrels in het hok weer verwijderd (toch een frisser hokklimaat met weer vloeren krabben) en zijn de jonkies gewend aan het verblijf in de manden. Na slechts twee korte africhtingen van 2 en 8 km - zonder verliezen - stonden de jongen er zo mooi op dat we afgelopen zaterdag 20 stuks 'bijna cold turkey' op Meppel hebben ingekorfd. Daarvan kwam alles weer thuis. Dan ga je wel denken: hoeveel liters brandstof rijden we misschien op voor onze gemoedsrust? Zouden we niet beter stoppen met individueel africhten wegens veel onnodige verliezen van jonge duiven? Vandaag zijn alle 40 jonge duiven afgericht vanuit Tjalleberd (ca. 20 km). Ook daarvan is alles weer keurig thuis. Daarbij zitten ze 'als plaatjes' in de veren en zijn er reeds 9 koppeltjes onder de 40 jongen. Dat belooft wat. We houden onze 'fingers crossed' dat deze lijn zich doorzet de komende weken. Misschien kunnen deze jonge duiven het wedvluchtseizoen 2013 nog wat moois brengen!
Wat dit jaar erg goed ging, was het pakken van de aangewezen duiven. Op dit moment hebben we op alle wedvluchten tot nu toe een aangewezen duif in de prijzen geklokt. In de meeste aangewezen standen staan we er daardoor ook prima bij. Dit ligt er denken we vooral aan dat onze 20 duivinnen echt individueel worden verzorgd en begeleid. Van elke duivin houden we vrij scherp in de gaten in welke staat ze thuiskomt en hoe ze recoupereert na een bepaalde vlucht. Ook houden we van alle dames de prestaties en vluchtomstandigheden bij. Vroeger stapten Romke en Albert wel eens in het duister het hok in en probeerden dan 'puur op gevoel' te bepalen welke duif in de handen lag. Als je zo individueel met duiven bezig bent, is dat elke keer raak. Door elke duif zo in de gaten te houden krijg je ook snel in de gaten welke duiven geschikt zijn voor een bepaalde snelheid, vliegduur, afstand, weertype, meerdere nachten mand, enzovoort. Dat soort statistieken laten prachtig zien dat bepaalde duiven duidelijk beter tot hun recht komen bij 'hun' specifieke voorkeursomstandigheden. Afgelopen week van Chateuaroux bijvoorbeeld: de meerdaagse fond duiven (het type van rustig een dagje 'hangen') geven de programmaduiven even marathonles! Alleskunners lijken uitzonderingen en zelfs de beste duif maakt wel eens een misser.
We gaan in ieder geval nog een aantal duivinnen inkorven voor de laatste midfondvlucht. Eens kijken wat deze vlucht ons nog brengt. Ondertussen zijn we vol aan de slag gegaan met de jonge duiven. Zo zijn ze gevaccineerd tegen Herpes, Paramyxo en Pokken, is een sluimerende luchtweginfectie (met daarbij uiteraard ook enige Trichomonas) uitgeroeid dankzij de geweldige expertise van Hans van der Sluis, zijn de kattenkorrels in het hok weer verwijderd (toch een frisser hokklimaat met weer vloeren krabben) en zijn de jonkies gewend aan het verblijf in de manden. Na slechts twee korte africhtingen van 2 en 8 km - zonder verliezen - stonden de jongen er zo mooi op dat we afgelopen zaterdag 20 stuks 'bijna cold turkey' op Meppel hebben ingekorfd. Daarvan kwam alles weer thuis. Dan ga je wel denken: hoeveel liters brandstof rijden we misschien op voor onze gemoedsrust? Zouden we niet beter stoppen met individueel africhten wegens veel onnodige verliezen van jonge duiven? Vandaag zijn alle 40 jonge duiven afgericht vanuit Tjalleberd (ca. 20 km). Ook daarvan is alles weer keurig thuis. Daarbij zitten ze 'als plaatjes' in de veren en zijn er reeds 9 koppeltjes onder de 40 jongen. Dat belooft wat. We houden onze 'fingers crossed' dat deze lijn zich doorzet de komende weken. Misschien kunnen deze jonge duiven het wedvluchtseizoen 2013 nog wat moois brengen!
